தாண்டவபுரம் நாவல் குறித்து ‘புதின’ எழுத்தாளர் சோலைசுந்தரபெருமாள். ‘சிவ ஒளி’ மாத இதழுக்கு அளித்த விளக்கம். இதனையே நேர்காணலாக வெளியிட்டு இருந்தார்கள்.

1. தாண்டவபுரம் நாவலுக்கு அடிப்படையான அகச்சான்றாக, வரலாறாக அமைந்திருப்பது திருஞானசம்பந்தரின் தேவாரப்பாடல்களே.

2. அவர் வாழ்ந்த காலத்திற்கும் முன்னும் பின்னுமாக எழுதப்பட்டுள்ள வரலாற்று ஆய்வுகள் புறச்சான்றாக உள்ளன. 

3.தமிழ் மக்களின் வாழ்வைத் தெளிவாக வரையறைச் செய்திருப்பது  இலக்கண நூலான தொல்காப்பியம். இவ்விலக்கணம் 12 ஆம் நூற்றாண்டு வரையிலும் மக்கள் வாழ்வோடு மிக நெருக்கமாக பின்னிப் பிணைந்திருந்தது.

4. திருஞானசம்பந்தரின் 4,000 த்திற்கும் மேற்பட்டப் பாடல்களில் -  தொல்காப்பிய இலக்கண நூலின் உள்ளடக்கமாக உள்ள பொருளதிகார இலக்கணங்களையே தன் படைப்புகளில் - நுட்பமாகவும் மிகுதியாகவும் கையாண்டுள்ளார்.

5. ஆளுடையப்பிள்ளை, குருகுலப்பயிற்சிப் பெற்று தான் இருக்க வேண்டும் என்பதை உறுதியாக நம்பமுடிகிறது. அவ்விடத்தில் தான் சிவவாழ்முறையைக் கற்றதோடு தமிழ்மக்களின் வாழ்வியலைச் சொல்லும் தொல்காப்பியத்தைத் தெளிவாக கற்றத் தேர்ந்திருக்கிறார்.

6. `சிவம்’ தொல்குடி சமூகத்தின் இறுதியில் திணைச்சமூகம் நிலஉடமைச் சமூகமாக அரும்பும் நிலையில் ஐந்திணைக்குரிய தெய்வங்கள் இணைக்கப்பட்டு சிவம் பெரும் தெய்வமாக உருவாக்கப்பட்டுள்ளது.

7.தொல்குடி சமூகத்தின் தாந்திரீக வழிபாடாக இருந்த லிங்க வழிபாடு சிவனுக்கு அடையாளமாகக் கொள்ளப்பட்டுள்ளது. அதன் வரலற்று வளர்ச்சியைத் தெளிவாகக் கற்று உணர்ந்திருக்கிறார் ஞானசம்பந்தர்.  சிவமும் தமிழும் பிரிக்க முடியாத தன்மையில் தொடக்கம் கொண்டு இருக்கின்றன.

8. காபாலிகம், பாசுபதம், பைரவம், இடங்கைசாக்தம் போன்றவை வேதங்களுக்கு முரணானவை. ( பாணரின் ஹர்ஷ சரித்திரம் - ஆ.பி. சந்தா, `தி இண்டோ ஆரியன் ரேஸ்)

9.தேவதாசி முறை தொல்காப்பியத்தில் இலக்கணப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.. கோயில் முறையோடு தேவதாசிப் பெண்களும் இணைக்கப்பட்டு விட்டனர். `காமப்பகுதி கடவுளும் வரையார்’  என்று தொல்காப்பிய பொருளதிகார நூட்பா எழுதப்பட்டுள்ளது.

10.லிங்கவழிபாடு எங்கெல்லாம் உள்ளதோ அங்கெல்லாம் தேவதாசிமுறையும் இருந்தது. இம்மண்ணில் சிவ - சைவ வழிபாட்டில் இன்றும் லிங்க வழிபாடு இருக்கிறது.

11. திருஞானசம்பந்தரின் பாடல்களே வரலாறாக இருக்கிறது அதாவது அவர் மானிட இயல்புகளை கடவுள் இயல்பாக கூறியிருக்கிறார்.

12. தாண்டவபுரம் நாவலில், கடவுள் இயல்பை மானிட  இயல்பாக காட்டப்பட்டு இருக்கிறது.

13. அறிவியலுக்குப் பொருந்திவிடும் மனித வாழ்வியியல் உயர்வானதாகத்தான் இருக்கும். அது கீழானதாக - இழிவானதாக இருக்கவே முடியாது.

14.திருஞானசம்பந்தர் குருகுலக்கல்வியை முடித்துக் கொண்டு இளங்குமரப் பருவத்தினராக வருகிறார்.

15 அவர் மனதில் ஏற்பட்டு இருந்த சிவமத தாகத்தையும் தமிழ் மொழியை மேன்மை அடையச் செய்யும் போக்கில் மேலும் மேலும் அவருக்கு தத்துவஞானத்தை அளிக்கப்பட்டு இருக்கிறது.

16. அதற்கான பாத்திரப்படைப்புகள் நாவலில்  உருவாக்கப்பட்டுள்ளன. திருஞானசம்பந்தர் தன் சேத்திராடனப் பயணத்தை தொடங்கிவிடுகிறார். அவர் ஏற்றுக் கொண்ட கொள்கைப்படி சமண, பௌத்த மதங்களை நீசமதங்கள் என்று இழிவாகப் பேச வேண்டிய சமூகச்சூழல் அன்று இருந்தது. காரணம், மதங்கள் எல்லாமே ஒன்றை ஒன்று விழுங்கிடும் போக்கில் தான் வளர்ந்தன சமண மதத்திற்கு எதிராக சிவமதத்தை முன்னிறுத்திட இகவாழ்வின் பெருமையினை பாராட்டி பேசி, உயர்த்திப் பிடிக்க வேண்டியிருந்தது. இந்த உணர்ச்சி வேகத்தில் அவர் பாடிய பதிகங்களில், சிருங்காரரசம் என்று சொல்லப்படுகின்ற காமரசம் ததும்ப  பாடல்களை இயற்றியிருக்கிறார். அப்பாடல்களில் கலவி, புலவி- கற்பும், களவும் செறிந்திருப்பதைப் பார்க்க முடிகிறது.

17. இவ்வாறு வெளிப்படுத்தி இருக்கும்  பாடல்களை வெறும் படிப்பறிவுக் கொண்டோ கேள்வி அறிவைக் கொண்டோ பாடப்பட்டு இருக்க முடியாது. இதன் மூலம் திருஞானசம்பந்தருக்கு இகவாழ்வின் நேரடித் தொடர்பு இருந்திருக்கிறது என்று நிருபனமாகிறது.

18. சான்றுக்காக சில பாடல் வரிகளை சுட்ட விரும்புகிறேன்.

1. "அலைவளர் தண்மதி யோடய லேஅடக்கி உமை / முலைவளர் பாக முயங்கவல்ல முதல்வன் முனி / இலைவளர் தாழைகள் விம்மு கானல்… ’’            ( முயக்கம் - கலவி, புணர்ச்சி - பாடல் 2970)    

2. "பனிஆர் மலர்ஆர் தருபாதன் / முனிதான் உமையோடு முயங்கிக் / கனி ஆர் பொழில் சூழ்...’’ (பாடல் 3707)

                3. "காலினோடு கைகளும் தளர்ந்து காமநோய்தனால்’’ (பாடல் 3689) 

                4.  "நிலைவெறுத்த நெஞ்சமொடு நேசமில் புதல்வர்கள் / முலைவறுத்தப் போர் தொடங்கி...’’( 3690) 

5. பையராவரும் அல்குல் மெல்லியல் / பஞ்சின் நேரடி வஞ்சி கொள் நுண்ணிடைத் தையலாள்..’’ (3673)

6. "...விற்பொலி நுதற்கொடி யிடைக் கணிகை...’’ (2642)

7 "வாருறு மென்முலை மங்கைபாட நடமாடிப்போய் ’’ (3028)

8. "திருந்திள மென்முலைத் தேவி பாட நடமாடிப்போய்’’ (3029)

9. யோனி, அல்குல், பேரல்குல், தனம், மாதனம், கொங்கை, முலை இப்படியான பெண்ணின் உறுப்புகளை வகைவகையான உவமைகளோடு  நூற்றுக்கு மேற்பட்டப் பாடலில் இடம் பெற்றுள்ளன.

10.`வவ்வுதல்’என்ற சொல்லை திருப்பிரமபுரம் பதிகத்தில் பெரும்பான்மையானப் பாடல்களில் பயன் படுத்தியுள்ளார். இச்சொல்லுக்கு அகராதி தரும் பொருள், கவ்வுதல், பற்றுதல். " விரகநோய் கண்ட பெண்கள் துயிலைத் துறக்கச் செய்தல்’’ (உரையாசிரியரின் உரையில் சொல்லப்பட்டு இருப்பது. (மேலேச் சுட்டப்பட்ட சான்றுகள், `திருஞானசம்பந்தர் சுவாமிகள் தேவாரம் - உரையாசிரியர், பி.ரா.நடராசன், உமாபதிப்பகம், சென்னை)

19. திருஞானசம்பந்தர் பிரம்சாரியத்தையும் துறவறத்தையும் ஏற்க வில்லை.  அதன் வெளிப்பாடு தான்  அவர் இகவாழ்வை வெளிப்படுத்தியது. -  அவர் பாடல்களில் இப்படியான இகவாழ்வில் மகிழச் செய்யும் செய்திகள் இடம் பெற்றுள்ளன. இதனையே அவர் பிரச்சாரப்படுத்தினார்.

20. இதன் வழியே திருஞானசம்பந்தருக்கு கோவிலோடும் கோவில் சார்ந்த நிலஉடமையோடும் இருந்த தேவதானக்கட்டளையில் நெருக்கம் ஏற்பட்டு இருக்கிறது. அவரோடு யாழ்ப்பாணரும் சூளாமணியாரும் உடன் பயணிக்கிறார்கள்.

21. திருஞானசம்பந்தர், எழுத்துக்காரரைக் கொண்டு பதிகப்பாடலை எழுத வைக்கிறார். யாழ்ப்பாணர் இசையமைக்கிறார். சூளாமணியார் பாடச் செய்கிறார்.  கூடவே கோயிலில் உள்ள கோயில் பெண்டீர் அபிநயத்து ஆடற்கலை நிகழ்த்தி இருக்க வேண்டும். கோவில்களில் பாட்டும் கூத்துமாய்த் தான் தமிழர் இறைவழிபாடு நடைபெற்று இருக்கிறது.

22. பரதம் என்னும் ஆடற்கலை தேவதாசியினால் மட்டுமே ஆடப்பட்டது. ஆகவே இப்படி கோயில்களில் வழிபாடு நடத்தி மக்களைத் திரட்டியிருக்கிறார்கள்.

23. தேவதாசி முறையை உற்பத்தி செய்தது நிலஉடமைச் சமூகம் தானே? அப்படியான நிலஉடமைச் சமூகத்தோடு தன்னைப் பொருத்திக் கொண்ட திருஞானசம்பந்தர் மட்டும் அதில் இருந்து எப்படி விதிவிலக்காக இருக்க முடியும்?

24. இந்த அனுபவ நெகிழ்ச்சி தான் திருஞானசம்பந்தர், மனோண்மணி என்ற தேவதாசிப்பெண் தன்னுடைய சிவத்தொண்டுக்கு அவசியம் என்று கருத இடம் இருக்கிறது. கூடவே அப்பெண்ணும் சிவத்தொண்டு ஆற்றுவதே தம் நோக்கமாகக் கொண்டு அவரோடு இணைந்து சிவத்தொண்டு ஆற்ற முன்வந்திருக்கிறார். அதுவும் தன்னை பிரதானமாகக் கொண்டு காத்திருக்கும் சிவத்திற்கும் தமிழுக்கும் அரும்பணியாற்ற வேண்டும் என்ற உணர்ச்சிப் பெருக்கை வெளிப்படுத்தும் பெண்ணோடு நேயம் கொள்வதில் தவறு ஏதுமில்லை. அக்கால சமூகத்திலும் அதற்கு தடையிருக்க வில்லை.

25. இந்த அனுமானத்தில் தான் நாவலில் மனோண்மணி படைக்கப்பட்டு இருக்கிறார். தமிழ்காப்பிய மரபிலும் இலக்கணமரபிலும் இதற்கு சான்றுகள் உள்ளன. குறிப்பாக மாதவி, மணிமேகலையும் தேவதாசிப் பெண்களே. இவர்கள் பௌத்தமதத்தைச் சார்ந்தவர்கள். துறவறத்தை ஏற்றார்கள். அவர்கள் இருவரும் காப்பிய பாங்கில் மக்கள் விரும்பக்கூடிய மனிதர்களாகப் படைக்கப்பட்டு இருக்கிறார்கள். மனோண்மணியோ சிவமதத்தில் தன்னை இணைத்துக் கொண்டவள், இகவாழ்வை பெருமையாகக் கருதி கொண்டாட முனைகிறார்.

26."காமப்பகுதி கடவுளும் வரையார்” என்பதற்கு இணங்கவே திருஞானசம்பந்தரோடு மையல் கொண்டு இருந்திருக்கிறார். தொல்காப்பிய இலக்கணம் காட்டும் வாழ்வியலின் படி கடவுளும் விலக்கல்லவே. கடவுளும் தேவதாசிகளோடு உறவு வைத்துக் கொள்ள உரியவர். கடவுளும் இதற்கு விதிவிலக்காக இருக்கத் தேவையில்லை என்பது தான் தொல்காப்பியம் காட்டும் வாழ்நெறி. கடவுளின் குழந்தை என்று சொல்லப்படுகின்ற திருஞானசம்பந்தர் மட்டும் எப்படி விதிவிலக்காக இருக்க முடியும்?                         

27.இந்த நிகழ்வு இலக்கியத்திற்கு எதிரானதாகவோ, தமிழ்மரபுக்கு மாறானதாகவோ கொள்ள இடம் இல்லை.. இதன் வழியேயும் திருஞானசம்பந்தர் தன்னை ‘தமிழாகராக’ வெளிப்படுத்திக் கொண்ட மேன்மை மிக்க மனிதரை இழிவுபடுத்துவதாக ஆகாது. இதனைப் புரிந்து கொள்ளாதவர்கள் தமிழின் இலக்கிய இலக்கணப் பயிற்சி இல்லாதவர்களாகவே இருப்பார்கள். இவர்கள் தான் தமிழை இழிவுபடுத்த முன்நிற்பவர்களாக இருக்க முடியும்.

28. நாகம் தீண்டி மரித்துப் போன பூம்பாவை, சாம்பலாய் எலும்புக்குவியலாய் குடத்தினுள் அடைக்கப்பட்டு இருந்தவரை திருஞானசம்பந்தர் உயிர்பெறச் செய்திருக்கிறார் என்று புராணம் சொல்லுகிறது. இது அறிவியலுக்கு ஒவ்வாத செயல். புராணக்கற்பனையே. இந்தக் கற்பனையைக் கொண்டு பெரியவர்கள் சொல்லுவது போல இந்தப் பூம்பாவை திருஞானசம்பந்தருக்கு மகளாகத் தான் இருக்க முடியும். இதில் எனக்கும் கருத்து வேறுபாடில்லை.  இவ்விடத்தைக் கொண்டு நாவலில் வரும் மனோண்மணியை,  பூம்பாவையோடு முடிச்சிப் போட்டு பேசுவது அறிவுடைமையாகாது. அப்படியான நிகழ்வு எதுவும் நாவலிலும் இடம் பெறவில்லை.

29.புராணங்களில் வரும் வரலாற்றுக்கு உதவாதச்  செய்திகளையும், புனைவுகளையும் நீக்கி விட்டு எடுத்துக் கொள்ளக் கூடிய உரிமை நவீன படைப்பாளிகளுக்கும் வரலாற்று ஆய்வாளர்களுக்கும் உள்ள உரிமையாகும். தாண்டவபுரம் நாவல் யாரையும் இழிவுப் படுத்த வில்லை. அந்த நோக்கம், படைப்பாளியான எனக்கும்  இல்லை.

30. நாவலைப் படிக்கவே செய்யாமல் யாரோ தப்பான அரசியல் நோக்கில் நகர்த்தி விடுவதை ஏந்திப் பிடிப்பதை விடுத்து,  நாவலைப் படித்து விட்டு விவாதித்தால் சமூகத்திற்கும் மக்களுக்கும் பயன் அளிக்கும் என்று நம்புகிறேன்.